Voor hetzelfde geld…
Nova koos bewust voor de corporatiesector en vond er rust én uitdaging. Als woonmakelaar begeleidt ze woningen van vertrek tot sleuteloverdracht. Ze ziet dagelijks de druk van woningnood, maar ook de waardering van huurders. Voor haar is dit werk de perfecte mix van menselijkheid en professionele groei.
‘Ik heb bedrijfskunde gestudeerd, maar in het tweede jaar voelde ik dat het niet helemaal mijn ding was. Maar ik heb het toch afgemaakt, want je denkt: carrière maken, studieschuld aflossen, geld verdienen, auto van de zaak. Na mijn studie kwam ik in een IT-traineeship terecht. Al snel merkte ik dat ik daar niet gelukkig van werd. Toen ging de knop om: ik moest iets gaan doen wat ik écht leuk vond. Tijdens mijn studie had ik een bijbaan gehad bij een woningcorporatie en dat werk bleef maar in mijn hoofd hangen. Toen ik een vacature zag, heb ik met trillende handjes gesolliciteerd. Gelukkig met succes.’
‘Eigenlijk al tijdens die bijbaan op het Klantcontactcentrum. Ik vond bedrijfskunde best interessant, maar dat zou ik een zesje geven. Bij de corporatie voelde het meteen als een acht. Je zit dicht op de mensen en je bent van betekenis. Mijn vader werkt als opzichter bij een corporatie en thuis aan tafel hoorde ik altijd nieuwe, levendige verhalen. Dat fascineerde me. Toen ik er eenmaal zelf werkte, wist ik zeker: hier gebeuren dingen die ertoe doen.’
‘Ik begeleid een woning van begin tot eind: van huuropzegging tot sleuteloverdracht aan de nieuwe huurder. Dat betekent langsgaan bij de vertrekkende huurder, kijken wat er nog moet gebeuren, foto’s maken, de woning adverteren en nieuwe huurders selecteren. Het lijkt op papier heel overzichtelijk, maar in de praktijk loopt alles door elkaar. Je hebt tientallen trajecten in verschillende stadia. En tussendoor belt iemand nog over een woning van maanden geleden. Dat maakt het soms pittig, maar vooral ontzettend dynamisch. Geen dag is hetzelfde.’
‘Met het woningtekort. Dat zie en voel je elke dag. Jongeren van mijn leeftijd die zelfstandig willen wonen, gezinnen zonder urgentie die al jaren wachten, statushouders die we moeten huisvesten. Het komt allemaal samen bij de woningcorporatie. Er wordt aan alle kanten aan ons getrokken. Gelukkig hebben we duidelijke regels en afspraken met gemeenten, waardoor we beslissingen eerlijk en transparant kunnen nemen. Mensen zijn het niet altijd eens, maar vaak hebben ze wel begrip.’
‘We zijn vaak het eerste aanspreekpunt, dus krijgen we ook met klachten en frustraties te maken. Dat vind ik niet erg, ik hou van persoonlijk contact. Het hoort erbij dat mensen hun verhaal bij ons kwijt kunnen.
Nova Aarts
Als je iemand uiteindelijk goed kunt helpen dan krijg je daar ook veel waardering voor terug. Dat geeft energie.
‘Rust. Bij mijn vorige werkgever was er een constante prestatiedruk. Hier gaat het niet om targets en bonussen, maar om mensen en wijken. Iedereen werkt hard, maar er is ook aandacht voor elkaar en voor een gezonde balans. In het begin vond ik het lastig als ik even niets urgents te doen had. Dan raakte ik in paniek dat ik eruit zou vliegen. Tot mijn leidinggevende zei: “Ga eens een rondje wandelen.” Dat typeert de cultuur hier: je krijgt vertrouwen en ruimte. Dat maakt het verschil.’
‘Daar was ik echt door verrast. Veel mensen denken dat je bij een woningcorporatie minder verdient, maar dat is niet zo. Zeker niet als ik het vergelijk met het startsalaris van vrienden met een Hbo-diploma. Bovendien werk ik 36 uur en kan ik die uren flexibel indelen. Voor mijn generatie is dat belangrijk. Het mooie is dat je dus maatschappelijk relevant werk doet én goede voorwaarden hebt. Voor hetzelfde geld heb je het beste van twee werelden.’
‘Dat ik een baan heb gevonden die écht bij me past. Ik ben geen ochtendmens, maar ik stap elke dag met plezier in de auto naar mijn werk. Het voelt niet als “moeten werken”, maar als iets wat ik graag doe. En ik ben trots dat ik zonder ervaring deze toch wel complexe functie helemaal eigen heb gemaakt.’
‘Terug naar de commerciële sector? Dat lijkt me niet. Misschien dat ik ooit iets voor mezelf wil beginnen, dat ondernemerschap zit er wel in. En áls ik nog iets commercieels zou doen, dan moet het met mensen en woningen te maken hebben. Maar voorlopig ben ik heel blij waar ik nu zit. Hier kan ik leren, groeien en elke dag iets betekenen. Dat geeft voldoening, en dat is voor mij uiteindelijk het belangrijkste.’
